2009, het jaar dat deuren sloten
Het was een uitdagend jaar, 2009. In januari besloot ik, na een relatie van 5 jaar, weg te gaan bij mijn partner. Hij was zwaar gokverslaafd waardoor ik niet alleen moe gestreden maar ook met torenhoge schulden uit deze relatie kwam. Gelukkig kon ik terug naar huis en zo trok ik, op mijn bijna 30ste, bij mijn ouders in. Gelukkig had ik twee loondienstcontracten op dat moment. Ik werkte al jaren op de zorgadministratie van Reinier van Arkel (GGZ Den Bosch) en ik werkte als trainer en actrice voor trainingsbureau Vogelvrij. Helaas was niet alleen mijn relatie maar ook de Nederlandse economie in zwaar weer terecht gekomen. Het duurde dan ook niet lang voordat Vogelvrij me door deze economische crisis niet meer in dienst kon houden. Steeds meer deuren leken zich voor mij te sluiten.
Daar ligt mijn hart, dat is wat mij energie geeft
Tussen alle uitdagingen en onzekerheden wist ik één ding steeds heel zeker. Het geven van trainingen en mijn werk als trainingsactrice wilde ik niet verliezen, daar ligt mijn hart, dat is wat mij energie geeft. Aangezien ik dit niet meer in loondienst kon blijven doen zou ik me moeten inschrijven bij de kamer van koophandel zodat ik me als zzp-er kon laten inhuren.
Ik kreeg verschillende reacties vanuit mijn omgeving. Daar waar de een me heel dapper en stoer vond, vroeg de ander zich af waarom ik in Godsnaam midden in een economische crisis besloot mijn eigen bedrijf te starten. Ik wist ook wel dat er volop bezuinigd werd op training & opleiding, maar ik liet me niet tegenhouden. Als de deuren in mijn gezicht dichtgegooid bleven worden zou ik zelf een nieuwe deur moeten vinden die ik op een kier zou kunnen zetten.
Ik schreef me in en ben aan de slag gegaan. Ik had niet veel werk, maar de opdrachten die ik kreeg gaven me zo veel energie dat ik vol ben blijven houden. Met de zekerheid van mijn vaste inkomen loste ik mijn schulden af en ik vond ook weer een thuis voor mezelf.
Vertrouwen vs Angst
In de 13 jaar dat ik in loondienst heb gewerkt bij Reinier van Arkel heb ik me ontelbare keren afgevraagd of ik de deur naar zelfstandig ondernemer ooit helemaal zou durven open zwaaien. Steeds kwam ik tot dezelfde conclusie; ik zou heel graag willen, maar ik durf het niet… Te bang om het financieel niet te redden, te bang om teleur te stellen, het niet waar te kunnen maken. Ondertussen ontmoette ik de liefde van mijn leven, Jeroen. Hij heeft mij vanaf het allereerste moment gesteund en gesterkt. Als mens en als ondernemer. Door onze gesprekken kreeg ik steeds meer vertrouwen in mezelf en ik raakte er steeds meer van overtuigd dat ik mijn vleugels uit zou kunnen slaan. Maar toch, die stomme angst, om die stomme financiën….
2020, de ene deur dicht, de andere deur open
Tot januari 2020. In een gesprek met Jeroen kregen we het over die angst. Jeroen zei me dat het zonde is mezelf klein te houden door angstig te zijn voor wat er allemaal zou kunnen gaan gebeuren. Want wat was nou werkelijk het ergste dat zou kunnen gebeuren, wat was het grootste rampscenario? Tja…. Dat ik in één klap zonder inkomen zou komen zitten, doordat er iets met mij zou gebeuren. De conclusie was dat we daar dan ook uit zouden komen, dat we dat samen op zouden lossen. En zeg nou eerlijk, hoe groot is de kans?
Eindelijk was ik er helemaal klaar voor. Ik nam ontslag en zou vanaf 1 april uit loondienst gaan, ik zwaaide de deur wagenwijd open. Op 16 maart kwam corona. Al mijn geplande opdrachten werden gecanceld, ik kwam in 1 klap zonder inkomen. Mijn grootste angst werd werkelijkheid, het rampscenario kwam uit. Mensen zeiden me dat het nog niet te laat was. Het was immers nog geen 1 april, ik zou misschien nog terug in loondienst kunnen gaan.
Maar ik wilde helemaal niet meer terug, Ik had die deur voorgoed achter me gesloten. En dat voelde ongelofelijk eng, maar ook ongelofelijk goed. En omdat ik kon zien dat die deur voorgoed gesloten was kon ik ineens ook allerlei nieuwe deuren zien, voor me.
Mijn deur staat wagenwijd open
Ondertussen is het september en ben ik weer volop aan het werk. De afgelopen maanden hebben me de kans gegeven om kritisch te kijken naar mijn bedrijf, naar mijn aanbod, mijn wensen. Ik heb nieuwe producten kunnen ontwikkelen en goed na kunnen denken over welke deuren ik wil openen en welke deuren ik gesloten wil laten. Angst heeft plaats gemaakt voor vertrouwen. Ik ben er klaar voor, mijn deur staat in elk geval wagenwijd open! Kom gerust binnen en kijk op je gemak eens rond op mijn splinternieuwe website.